Historia pszczelarstwa sięga bardzo odległych dziejów, choć pierwsze najstarsze pisane źródła na temat pszczół pochodzą ze starożytności, to najstarsze odkryte malowidła w jaskiniach przedstawiające "pszczelarzy" maja po kilkanaście tysięcy lat.
Historia mojej pasieki jest trochę krótsza. Pasiekę "Koziniec" założyłem w 1969r., zaczynając od 25 rodzin pszczelich. Pierwsze kroki przy ulach stawiałem w pasiece mojego ojca, będąc jeszcze kilkuletnim chłopcem.
Moje zamiłowanie i wiedza pszczelarska rosła więc razem ze mną. W każdej wolnej chwili poszerzam swoją wiedzę o nowe informację i zagadnienia w Świecie Pszczół. w 2003r. postanowiłem jeszcze bardziej poświęcić się mojej pasji i zwiększyłem pasiekę do 50 rodzin pszczelich, a z czasem dołożyłem jeszcze kilka rodzin.
Gospodarkę w pasiece prowadzę w oparciu o ule Wielkopolskie, ponieważ jest to bardzo dobre rozwiązanie do prowadzenia pasieki wędrownej tak jak ma to miejsce u mnie.
Z wykształcenia jestem stolarzem, dzięki czemu każdy ul i każda ramka została zrobiona przeze mnie własnoręcznie. W pasiece dokładam wszelkich starań, aby moje rodziny były silne i zdrowe, co przekłada się bezpośrednio na jakość i ilość pozyskanego miodu.
W pszczelarstwie pierwsze skrzypce gra Natura, bowiem to od Niej zależy jak obfity będzie sezon dla pszczół i pszczelarza, dlatego zależnie od sytuacji w danym roku ok. 80% rodzin pszczelich wywozimy na główny pożytek na naszym terenie, czyli rzepak.
Reszta rodzin zostaje na pasiece, dzięki którym uzyskamy miód wielokwiatowy. Po odwirowaniu miodu rzepakowego, staramy się uzyskać miód akacjowy, choć nie jest to regułą, zależy od roku. Jednak później pszczoły trafiają prosto do Swojej Ojczyzny - do Lasu.
Praca pszczelarza zdecydowanie nie należy do najlżejszych, wymaga dużo zaangażowania, poświęcenia i pochłania dużo czasu. To jednak ciężko znaleźć inne tak przyjemne zajęcie, które daje możliwość pracy z naturą. Od kilku lat staram się przekazywać moją wiedzę wnukom, którzy pod moim okiem stawiają pierwsze kroki w pszczelarstwie.